Joty ter Kulve over herdenken
Herdenken 2016, wat betekent herdenken voor mij? De roes van Vrijheid, die in mei 1945 over Europa trok na de beëindiging van WO II had ons in de concentratiekampen op Java nog niet bereikt. Het zag er achter het gedek en prikkeldraad nog uitzichtloos uit. Het buigen voor de Japanse Keizer bij het opkomen en ondergaan van de zon ging door. Sommige van ons konden nauwelijks meer buigen met onze lichamen geteisterd door ondervoeding en dysenterie, bedekt door etterende wonden vanwege het vitamine gebrek, maar buigen moest.
Gaat het goed met mijn ziel?
Hoe kon het goed gaan met je ziel onder zulke omstandigheden? Drie jaar achter prikkeldraad duurt een eeuwigheid. Je bent 15 dan 16 dan 17 jaar. Waarom overkomt jou dit eigenlijk? De zoektocht naar een antwoord op die vraag,.. Vertel mij wie die kan beantwoorden? Waarom jij en niet de ander? Niemand kan mij het waarom van ongerechtigheid en tragedie uitleggen. Het is een mysterie. Waarom jij en niet die ander? Pech, hoe leg je dat uit? Het overkomt je en je moet er mee leren leven: dat kan , je kunt zelfs blij zijn onder de meest barre omstandigheden zelfs in een concentratiekamp. Een verhaal dat niet vaak verteld wordt.
Gaat het goed met mijn ziel?
Herdenken, elk jaar, elke maand week, dag denken aan hen die wij moesten achterlaten en begraven tot de pijn minder wordt, de beelden vervagen. Heling is ook louterend. Zouden zij, die wij herdenken ook gedacht hebben toen zij de laatste adem uitbliezen: gaat het goed met mijn ziel?
Het leven is een zoektocht, een zoektocht naar antwoorden, ook op de vragen die herdenken oproepen. Wie wil niet de sleutel vinden die past op de deur van de poort naar een wereld waar we leren om haat met liefde te beantwoorden, leren om diegene die er niet bij hoort binnen onze kring te halen, leren om sorry te zeggen. De sleutel van de poort die ons brengt naar werkelijke Vrijheid.
Joty ter Kulve, Wassenaar.
