Marion Bloem

Schrijver, cineast en beeldend kunstenaar Marion Bloem (Arnhem, 1952) publiceerde veelvuldig over haar Indische achtergrond. Dit jaar verscheen haar autobiografische boek INDO (De Arbeiderspers) Een persoonlijke geschiedenis over haar afkomst, waarbij ze ook haar oeuvre sinds haar debuut Geen gewoon Indisch meisje (1983) onder de loep neemt.

– Voor de ouders van Marion Bloem duurde de Tweede Wereldoorlog 75 jaar geleden in Nederlands-Indië nog tot 15 augustus. Foto | Mark Kohn –

Haar ouders maakten in Nederlands-Indië de Tweede Wereldoorlog mee. Haar moeder overleefde het jappenkamp. Haar vader werkte in krijgsgevangenschap aan de Pakan Baroe-spoorlijn op Sumatra, nadat hij de scheepsramp met de Junyo Maru overleefde. Daarbij kwamen ruim 5600 mannen om het leven toen het Japanse vrachtschip werd getroffen door een Britse torpedo. Ter vergelijking: bij de ramp met de Junyo Maru kwamen bijna vier keer zoveel mensen om als bij de ondergang van de Titanic.

In 2009 sprak Marion tijdens de tijdens de Nationale Herdenking 15 augustus 1945 bij het Indisch Monument in Den Haag. Daarbij droeg zij het gedicht Geen Requiem voor dat zij voor de Stichting Nationale Herdenking 15 augustus 1945 en Het Indisch Herinneringscentrum schreef.

Geen Requiem 2009 | ‘Op school was er alleen een tweede wereldoorlog in Europa geweest en had die de andere kant van de wereld overgeslagen of met rust gelaten. Dus vroegen we niks want er viel niets te vragen. Onze ouders zwegen en legden hun verleden in hutkoffers op zolder. Niet echt op slot. De sleutels slingerden rond in dromen. Of doken plotseling op.’ Luister hieronder het hele gedicht.