In Memoriam Ed Herni
Op maandag 14 november bereikte ons het droevige bericht dat Ed Herni is overleden. Zijn uitvaart was op 19 november. Hij zou die dag 80 zijn geworden….
In Memoriam (door Anneriet de Pijper)
Ed Herni heb ik leren kennen in de eind jaren 80 van de vorige eeuw.
In die periode bleek dat veel kampkinderen problemen kregen door de oorlog in de Jappenkampen. Een van de maatschappelijke medewerkers van de Stichting Pelita was Cor van Drongelen. Zij bracht een aantal van deze kinderen bij elkaar. Er ontstond een groep die zich noemde Oud-Jappenkamp kinderen noemden, o.a. was daar Ed Herni bij aangesloten. Een andere groep kampkinderen kwam ook bij elkaar en die wilden ook de Bersiap er bij betrekken. Dit werd uiteindelijk de KJBB (Kinderen van de Japanse bezetting en Bersiap periode).
Deze laatst genoemde groep werd aangeboden om de BEGO over te nemen maar men wilde voor zichzelf beginnen.
Thuis bij Anneke Edens (later bekend van de uitvoering Wet Indisch Verzet), toenmalig secretaris van de BEGO, werden een aantal Jappenkamp kinderen uitgenodigd samen met Cor van Drongelen. Ook Dick van Logchem de toenmalige voorzitter van BEGO was daarbij. Regelmatig hadden we vervolgens besprekingen bij Anneke Edens die soms een hele dag duurde. Steeds meer werden Ed Herni en Willem Persoon betrokken bij het werk voor de BEGO, zoals het helpen bij het aanvragen voor een erkenning voor de Wetten voor Oorlogsgetroffenen (WUV en WUBO). Dick van Logchem was de voorzitter van de BEGO. Ook bij hem thuis in Leerdam hebben wij veel vergaderd. Ook Freddy Cochius was daarbij. De BEGO die op sterven na dood was (nog slechts 50 leden) werd nieuw leven ingeblazen (tot ongeveer 500 leden) omdat er een nieuwe doelgroep naar voren was gekomen. De BEGO kwam twee maal per jaar bijeen met de leden in Bronbeek.
Veel bestuursvergaderingen werden in het begin gehouden ook in Nieuwegein waar Troeska, (de toenmalige vriendin van Ed) woonde. Later verhuisden zij getrouwd en wel naar Nieuw-Vennep. Daar werd het werk om de leden in aanmerking te laten komen voor een uitkering voor een van de wetten voor oorlogsgetroffenen hervat en met name ook Willem Persoon was daar nauw bij betrokken. De Commissie van Kemenade zou onderzoek gaan doen naar de tegoeden die de Joodse slachtoffers nog tegoed hadden. De BEGO heeft toen per brief gevraagd om ook onderzoek te doen naar de Indische tegoeden. Ook deze Commissie is er gekomen. Dank zij de brief die voor zeven uur nog per post was verzonden naar de Tweede Kamer. Dit moest op tijd gebeuren want de Kamer zou Kamervragen gaan stellen, Hierbij heeft ook de journaliste van de Telegraaf (Jos Hagers) een rol gespeeld. Zij had de Kamerleden geïnformeerd en die zouden vragen gaan stellen. Dus moest de brief er op tijd zijn. De Commissie Van Galen ontstond en Ed nam zitting in de begeleidingscommissie daarvan. Hij wist niet veel van deze materie maar ondergetekende informeerde hem.
Een ander onderdeel van de werkzaamheden van BEGO was het samen met JES organiseren van de herdenking van de slachtoffers van de Zeetransporten. Eerst was dat in Loenen , maar dat werd te klein omdat er veel nabestaanden hierbij wilde zijn. Vervolgens werd via Jan Leenders (vicevoorzitter van JES) met Bronbeek contact opgenomen. Is het mogelijk om hier een monument voor de slachtoffers van de Zeetransporten op te richten?? Dat was mogelijk. Vervolgens werd het monument ontworpen en opgericht op het landgoed Bronbeek. De Ontwerpster van het monument (Het Schip en de Stenen sokkel) was op tijd op Bronbeek toen het geplaatst werd. (Het stond er toen Ed en Troeska arriveerden).
Ook was Ed Herni actief betrokken bij Het Gebaar als lid van de Werkgroep Heemskerk en daarna als lid van de Raad van Advies van Het Gebaar.
Ed heeft veel gedaan voor de Indische Gemeenschap.
Moge hij rusten in vrede.
Anneriet de Pijper
